Hayatımdaki boş ve gereksiz insanlara ithafen...

Uzun süreden beri kişisel blogumda yazı yazmadığımı farkettim. Yazı yazmamamın birçok nedeni var aslında bunları tek tek açıklamak gerekirse iş yoğunluğu, finaller ve zaman bulamamak gibi nedenlerim var. Bazen yazı yazmak istiyorum ama daha sonra yazasım gidiyor. Bu sefer öyle olmadı yazmak geldi içimden hayatımdaki tüm salak insanlar ithafen yazmayı istiyorum.

Geçen gün metrobüste gelirken düşündüm de hayatımdaki "arkadaşım" dediğim insanların çoğu boş kişilermiş geçte olsa bunun farkına vardım. Bazıları iyi onlara lafım yok onlar kendilerini bilir. Ama gel gör ki bazıları var atsan atılmaz satsan satılmaz kısacası onlardan nefret edersin. Onlarla en yakın zaman arkadaşlığımı bitirmek istiyorum. Hatta konuşmamak onlardan uzak durmak gittikleri yerde olmamak istiyorum. Yada neden ben kaçayım ki? Neden ben uzak durayım? Aslında onlar gibi olup, onların bana yaptıklarını yapmak var da ben onlar kadar olamam.

Onların yüzünden iki gün boyunca kendime kızdım. Boş insanlar için zamanımı boşa harcamıştım sonuçta ve bazen de olsa bu boş insanlar için hayatımı boşa harcamaya devam ediyorum. Belki bir gün hayatımdaki boş insanları hayatımdan çıkartabilirim. Aslında bunu yapsam çok güzel olacakta hatta mükemmel olacak aslında neden yapmıyorum ki?
Boş insanlar diyorsam bir şey bilmediklerinden dolayı değil. Boş oldukları için diyorum işte anlayın siz.
He birde bazı tür insanlar var. Neyse onlara hiç girmeyeyim direk küfür edeyim onlara hatta. BOK KAFALILAR.

Belki de hepsi iyi insanlar hepsi birbirinin iyiliğini düşünüyor. Sanırım ben arkadaşlarımı fazla takıyorum yada hayatımın içine fazla sokuyorum. Aslında evet ben bu şekilde yapıyorum sanırım bu yüzden de onlara fazla kızıyorum hatta fazla kırılıyorum.

En iyisi hiçbir arkadaşını hayatında önemli bir noktaya getirmemek gerekir yani hayatında gelip geçici insanlar nede olsa neden onları ailen gibi yada hiç gitmeyecekler gibi görürsün? Anlamış değilim.

Ama bazı arkadaşların vardır en zor anında yanında olan onlara lafım yok onların yeri her zaman ayrıdır. Her zaman farklıdırlar senin için bu yazdıklarımın hiç biri onlara gelmesin. Hayatımdaki boş insanlara gelsin işte.

Şimdi derin bir nefes alıp, buz gibi bir duşa girip ve ardından onları takmamam gerekiyor. Evet bunu zorda olsa başaracağım çünkü hayatımda olan her insana “bok” gibi değer veririm.
Sanırım o boş insanları düşünmemeye yada kafama takmamaya başladığım an yada duştan çıktığımda direk yapacağım iş şu olabilir. Tıpkı bu teyzeler gibi; http://inciswf.com/1302803070.swf

Bir sonraki yazımda rahatlamış bir şekilde hayatımda yapmak istediklerimi anlatacağım bi yazı yazmak istiyorum. Belki yazarım. Hadi astalavista.

Adios!